İş Güç

Şu güzelim hayatta, şu güzelim yaz günlerinde, geriye dönüp baktığım da bazen "keşke"lerim o kadar artıyor ki, bazen de "iyi ki burdayım iyi ki böyleyim" diyorum.

Bu yazıyı yazdığım vakit ( en azından başlığı atarken) keşke orda okumasaydım, keşke daha çok çalışsaydım, keşke bundan vazgeçmeseydim diye içimden geçirmeye başlamıştım kiii;

sahip olduklarım geldi aklıma. Sonra klavyeden biraz uzaklaştım, bi 30 saniye düşündüm ve dedim ki; "iyi ki burdayım, iyi ki böyleyim" ( bu sözde neredeyse slogan olacak:))

Neyse, güne dönelim.

Yeni bir tarifle kek yaptım, tüm açılardan resmini çektim, komşularımla, ailemle birlikte yedim. Şimdi de sizle hem resmini, hem de tarifini paylaşacaktım ki; fotograf makinam da tüm resimleri sildim yanlışlıkla:(

(Hatta Rahmi' ye nispet yapacaktım, bende mutfağa giriyorum diye)

Napalım, bir başka bahara inşallah.

Bu aralar bir (rakamla 1 olabilir ama 10 kaplan gücünde olduğunu söyleyebilirim) ) afacanla ilgilenmek, büyüdüğünü izlemek, 24 saatini ona ayırmak ve bir işte çalışmamak bana hiç bir şey yapmıyormuşum hissi veriyor bana. İnşallah bir iş bulurum da işe yaradığımı hissederim biraz.

not: buhran abiye sevgilerimle...